Cusco - Machu Picchu - Isla Del Sol

9 oktober 2013 - Rurrenabaque, Bolivia

Hoi allemaal, daar zijn we dan weer! Wederom weer een top verder,  heel veel mooie momenten en ook weer flink wat muggenbulten rijker.

Op dit moment zijn we in La Paz de hoofdstad van Bolivia maar daarover later meer. Ons vorige verhaal eindigde in Puno (Peru) aan het Titicaca meer.
Vanuit Puno hebben we de nachtbus gepakt naar Cusco. Hier kwamen we ' s ochtends al om half 5 aan. Beetje vroeg om de stad te gaan verkennen de bar had wel gekund maar ook daar hadden we geen puf voor dus maar snel een hostel opgezocht om nog een paar uurtjes te tukken.

Cusco is een levendige stad vol geschiedenis uit de oude Inca tijd. Dit speelde zich af ongeveer 500 jaar geleden. Cusco was toen de hoofdstad van het grote Inca rijk van ongeveer 14 miljoen mensen. Veel voor die tijd! Zo zie je in en om de stad veel overblijfselen uit de Inca tijd. Met natuurlijk Machu  Picchu.  Erg indrukwekkend allemaal.

De eerste dag hebben we Cusco verkend. Wederom een erg mooie stad (na Arequipa) Veel koloniale gebouwen en grote pleinen. Wat ons opviel was, dat dit de eerste stad was waar ze de huizen daadwerkelijk hadden afgebouwd. Geen betondraden boven op een etage maar gewoon daken. Impressive!
Je merkt wel dat Cusco toch een stuk toeristischer is dan de andere plaatsen in Peru.  De 1 na de ander komt naar je toe om iets te verkopen. " No Gracias" was dan denk ik ook het meest gebruikte woord daar;-)Ook lopen er overal kindjes in klederdracht met een baby lama op de arm. Of we een foto van ze willen nemen. No thanks! Die dag hebben we ook besteed om weer een mooie trekking uit te zoeken welke ons naar Machu Picchu zou leiden. Het was immers alweer een paar dagen geleden sinds de laatste trekking dus het mocht wel weer eens tijd worden;-) De rest van de dag was het slecht weer. Onweer en hagel. We zijn toen maar een koffie bar ingevlucht en hebben ons tegoed gedaan aan een kop chocomelk met heeeel veel mini cakejes. De kilo's vliegen eraf na al die trekkingen dus dat konden we wel hebben. ' s Avonds hebben we bij een klein restaurantje gegeten samen met Eduard. Een Frans-talige Belg waar we al paar dagen mee optrokken. De jongens aten Cavia. Ik hield het toch maar bij Lasagne. Lama, Alpaca alles vind ik lekker! Maar Cavia? Nee sorry daarvoor ben ik toch iets te visueel ingesteld! De kop en de poten zitten er nog aan!

De volgende dag hebben we de Inca ruïnes in Cusco bekeken. Ook wel beschreven al de sexy woman (google dat maar even) Weer even een flinke klim al die trappen omhoog! Maar je kunt merken dat al de weken op hoogte zijn vruchten af gaan werpen. Inmiddels zijn mijn rode bloedcellen verdubbeld en begin ik een goede concurrent te worden voor Churandy Martina :P
' s Avonds lekker gegeten in een restaurant vlakbij ons hostel. Daarna op tijd naar bed want de wekker gaat weer om 4 uur. Op naar de volgende trekking.

De 5-daagse ' Salkantay' stond op het programma met als beloning het bezoek aan Machu Picchu. We hebben er zin in! De dag begint zoals ik zei vroeg. Om 4 uur werden we met een grote groep in een bus gestouwd op weg naar het vertrekpunt van de tocht. Deze tocht is een stuk bekender dan de ' Santa Cruz'  trekking, is te merken aan het aantal mensen. Uiteindelijk werden we in 2 groepen van wel 16 man verdeeld. Aangezien de groep zo groot was kregen we 2 gidsen.  De groep was wederom een gemixt gezelschap. Australie, Zwitserland, Spanje, Duitsland, Engeland en naast ons nog 2 Nederlandse jongens. Allemaal in de leeftijd tussen 23 en 28 jaar. De groep Zwitsers waren een stuk ouder. Maar onderschat deze, van origine berggeiten, niet (heb ik gemerkt). Er moest een naam komen voor de groep. Onze Gids, uiteraard de grootste praatjesmaker, zou er wel 1 verzinnen. En daar was " TEAM AWESOME" geboren! Tja.....
Nou team Awesome ging meteen 'Awesome' van start! De vaart zat er weer goed in maar dit keer prima bij te houden zonder direct vanaf minuut 1 te verzuren ( YES dit beloofd nog wat). Dag 1 was vrij pittig met 21 km. en een stijging van 1km. Maar het ging goed. Tussendoor stopten we en kregen we uitleg over het Inca tijdperk en alle flora en fauna om ons heen. Zeker boeiend!
Onderweg had ik zowaar adem over om kennis de maken met de leden uit onze groep. De tocht was prachtig. En na de lunch zagen we gletsjer al die we de volgende dag moesten trotseren. Om 17 uur kwamen we aan in ons tentenkamp op 4000m. De laatste 50m. met een pup van paar maanden oud hangend aan mijn broekspijp. Het kamp bestond uit 16 tenten. Heel wat vergeleken bij de vorige trekking. Na het eten (soep/rijst en wat vlees, as usual) kropen we op tijd de tent in want we werden om 4 uur wederom gewekt..
Ik ben trouwens inmiddels zo gewend om op tijd op staan ik moet oppassen dat ik straks niet echt een ochtend mens wordt;-)
Zoals gezegd werd er om 4 uur op onze tent gebonsd. Dit maal wel met een kop coca thee. Wat een luxe! Op iedere trekking drinken we Coca-thee. Deze thee met Coca bladeren (hier verbouwd) zouden helpen tegen hoogte ziekte. Nou doe maar hier dan! Heb ook maar meteen een zak Coca snoepjes gekocht (just incase haha). Maar goed het mocht niet echt baten, want die ochtend voelde ik mij weer uiterst belabberd. Hoofdpijn, misselijk. Ik dacht ; " Daar gaan we weer!" Tijdens  het ontbijt werd het al niet veel beter. En na een bijna nadere kennismaking met de vloer (lees zand) dacht ik dit gaat hem weer niet worden. Maar even later voelde ik mij toch wat beter! YES:) OK en nu heel rap die pannenkoek naar binnen werken! Na 10 min. vertrokken we. Klaar om de            ' Salkantay' top te trotseren! Een 10-tal personen vertrokken op een muilezel de berg op, ook gekweld door hoogteziekte. Tja die keuze had ik de vorige keer niet....(waarschijnlijk was ik er ook niet op gaan zitten eigenwijs als ik ben). 
Maar dit keer was ik echt een stuk beter! De tocht was flink aanpoten en in de eerste 3/4 uur liepen we naar de top op een hoogte van 4700m. Daan had dit keer nergens last van en liep zo naar boven. Ik volgde gestaag:-) ik genoot dit keer wel van de uitzichten en maakte foto's ( iets waar Daan echt niet aan denkt). Het ging goed! Buiten het feit dan, dat het leek alsof er 10 olifanten op mijn hoofd zaten. Dat nam ik maar voor lief;-)
De weg naar de top was echt fantastisch! En eenmaal OP de top was nog mooier haha! YES we hadden het weer gehaald:) OK en nu afdalen...1000m wel te verstaan. Het weer sloeg om en we liepen in de stromende regen/natte sneeuw naar de lunchplek. Hier aangekomen was iedereen tot op z'n onderbroek doorweekt. Totaal verkleumd gingen we na de lunch weer op pad. Het laatste deel van de dag was het droog en kwamen we langzaam aan de rand van het regenwoud. Heel apart! Na een uur kwamen we dan eindelijk na 23km. aan in ons gezellige tentenkamp tussen de kippen,varkens en ezels.
Die avond gezellig biertjes gedronken en gevierd dat we weer een top over waren!
De volgende ochtend werden we 6 uur gewekt, half 7 ontbijt en weer op pad!
Een vrij simpel tochtje vandaag. 5 uurtjes wandelen langs de rivier en watervallen en 's middags naar de hotsprings. Ik had mij die dag volledig 'hermetisch' afgesloten voor ieder soort van mug wat mij als prooi zag. (met de vorige trekking in gedachten en welke  nog steeds zichtbaar zijn)  maar helaas bij de hotsprings moest dit 'pak' toch uit! Staat een beetje raar anders he;-) Dus daar kwamen ze hoor....een dag later zagen we de schade. Beide zaten we er weer helemaal onder! Ook Daan hadden ze dit keer niet overgeslagen!
De  hotsprings, ik zou ze bijna vergeten, waren trouwens goddelijk lekker! 3 baden van verschillende temperaturen. Dat hadden we weer ff nodig:D
Die avond was het feest! Bier en cocktails in overvloed en een groot kampvuur met muziek. Team Awesome was weer goed vertegenwoordigd. Het werd een kort nachtje....
Jippie we mogen uitslapen! 7 uur werden we gewekt. Alhoewel dit waarschijnlijk alsnog het kortste nachtje was! De ochtend stond in het teken van zip-linen! Eerst een flinke klim omhoog maar daarna zoefden we tussen de hoge kliffen door honderden meters boven de grond. Eerst netjes verticaal. Eens even kijken hoe dit werkt...Al snel haalden we allerlei capriolen uit (zie filmpje). Ook gingen we als Superman. Net alsof je echt vliegt! En 1 keer samen over 2 kabels als Superman/woman hand in hand. Hoe romantisch!

Na de zelf meegebrachte lunch moesten we nog 3 uur lopen langs het spoor. Een best indrukwekkende tocht met uitzicht op de grote bergen en rotsformaties. Af en toe kwam er met veel kabaal een trein langs. Even aan de kant dus;-) 's Avonds sliepen we in Aguas Calientes. Het toevluchtsoord voor alle 'pelgrims' richting Machu Picchu. Een drukke toeristische bedoeling dus!
We aten met de hele club in een klein restaurantje.  Wederom weer op tijd naar bed, want de volgende morgen moesten we voor 5 uur bij de poort staan om de 1773 treden( zucht) op te gaan naar Machu Picchu. 
Het was de 5e dag van de trekking en ik kon echt geen trede meer aan. Maar ja ik moest toch naar boven hè! Dus dat om 5 uur netjes alle trapjes op naar boven. 3 kwartier later en geen druppel zweet meer in mijn lijf waren we er dan. Dat waar we de ' barre' tocht voor hadden gelopen. Het mekka van Peru;
MACHU PICCHU!! Erg indrukwekkend om en dan nu echt te zijn. Het was 6 uur dus nog erg mistig. We kregen eerst een tour van onze gids daarna mochten we zelf de boel verkennen! Toen we deze tour boekten hoorden wij bij de ' gelukiggen'  die ook een ticket hadden bemachtigd voor HuaynaPicchu. De gigantische, mega belachelijke steile berg die je ook op alle beroemde foto's ziet. Tuurlijk willen wij die beklimmen! Ik was immers net weer opgedroogd!;) Dus wederom weer een berg op! Het uitzicht vanaf daar over Machu Picchu  was echt fantastisch. En eerlijk is eerlijk; het was de moeite waard!
Tot 14 uur hebben we rondgelopen in de verborgen Inca stad welke nu een ruime 100 jaar geleden ontdekt is. Toen konden we  niet meer op onze benen staan. Dus: BUS terug naar het dorp en geen pas meer verzetten. OK, hooguit naar het restaurantje waar we onze nacho's met bier en daarna pizza verorberden. Lekker!! Die avond nog wel met de trein/bus terug naar Cusco.
Waar we de volgende dag de ' sacred valley' bezochten. Een grote groene vallei. Deze is heilig verklaard door de vele Inca ruïnes maar ook door de vruchtbare grond. We bezochten 3 plaatsen. Inmiddels zijn we al echt experts in de Inca bouwstijl. En het blijft indrukwekkend. Hoe dit volk zoveel jaren terug de gigantische stenen zo hebben weten te positioneren dat ze feilloos op elkaar aansluiten.

Die avond zijn zijn we nog met ' team Awesome' wezen eten. Helaas haakten wij en nog 2 andere af om de bus te halen naar Copacabana. Nee..niet het wereldberoemde strand in Rio. Maar een plaatsje in Bolivia aan het Titicacameer. We passeerden de grens. Hiervoor moesten we de bus uit. Eerst naar de Peruaanse politie om een stempel te halen (voor vertrek) Daarna liepen we de grens over naar de Boliviaanse politie om daar hetzelfde te doen om het land in de kunnen. Yes! we zijn in Bolivia! 
In Copacabana zijn we meteen op de boot gestapt naar Isla del Sol. Een eiland op het Titicaca meer. Daar aangekomen was het meteen prachtig! De zon scheen, (Isla del SOL) het meer was diep blauw en in de verte zag je de hoge Andes toppen van ruim 6000m. Het Titicacameer is het hoogst liggende meer op 4000m. Vrij logisch ligt het eiland dus ook op die hoogte. 
Meteen lag er weer een flinke klim voor de boeg, met onze grote backpacks op!
Na een klein uurtje vonden we een leuk hostel waar we 2 nachtjes verbleven.
Op het eiland is er geen watervoorziening. Al het water wordt in jerrycans door mensen of ezels naar boven gesjouwd. We moesten dus heel zuinig aan doen! Zelfs ons toilet ( wat gelukkig een etage lager lag) werd 1 keer per dag doorgespoeld door de hostel eigenaresse. Jottum! ;-)
De volgende dag maakten we een tocht over het eiland van Zuid naar Noord en weer terug. Echt prachtig! Onderweg kwamen we langs kleine dorpjes en aangezien we ook wat verdwaald waren liepen we letterlijk door de achtertuin en leefomgeving van de eilandbewoners. Ze vonden het niet erg. En hielpen ons weer op het juiste pad.
Die avond hadden we eerste rang plaatsen boven op de berg om de ondergaande zon te zien. Met een heerlijke fles wijn zagen we de zon achter het Andes gebergte zakken. De mooiste zonsondergang wat ik ooit heb gezien!
De volgende ochtend namen we de boot terug naar Copacabana waar we meteen de bus pakten naar La Paz. 

Goed, weer een heel verhaal zie ik wel. Maar dat was niet erg las ik;-) De komende dagen staat er weer van alles op het programma maar dat lezen jullie wel weer een keer:-) Allemaal bedankt voor de reacties op de vorige verhalen. Altijd leuk om te lezen! Groetjes daar en tot gauw!

Liefs Daan & Chrystie

 

 

Foto’s

11 Reacties

  1. Amy:
    9 oktober 2013
    Wauw!! Wat een verhaal weer. Echt onwerkelijk! En zo lang is nooit erg;) Super mooie foto's! Heel compleet plaatje zo! Echt super tof!!:)) Kijk alweer uit naar het volgende verhaal! Enjoy!!! X
  2. Johan en Elly:
    9 oktober 2013
    geweldig, heeel veel plezier nog
  3. Wieteke en Bas:
    9 oktober 2013
    Hey globetrotters. Wat een leuke verhalen weer! Jullie zullen straks niet meer opkijken naar de bergen in zilllertal;) mooie foto's vooral die zonsondergang. Wel grappig dat je de Nederlanders ook overal tegen komt in de wereld:) heel veel plezier daar. Nu zeker op weg naar death road? Liefs Bas en Wieteke
  4. Marjo:
    9 oktober 2013
    Hoi Daan en Chrystie, wat weer een prachtig verhaal en wat zijn jullie lekker sportief bezig!
    Chrys, ik snap dat je niet aan de cavia gaat, ik zou het niet eens durven eten.
    Geniet van jullie volgende etappe in de jungle en doe voorzichtig.
    liefs pap en mam
  5. Patrick:
    9 oktober 2013
    Wat een geweldige verhalen zeg! En die foto's maken het helemaal compleet. Heel veel plezier in Bolivia!
  6. JW & Emmy:
    10 oktober 2013
    Geweldig verhaal weer en schitterende foto's! En lang is niet erg, voelt een beetje alsof we er zelf zijn zo mooi is het geschreven! :-) en cavia? brr...haha, begrijpelijk Chrys!
  7. Tante Afra en Ome Joop:
    10 oktober 2013
    Een prachtige belevenis, zat zo in het verhaal dat ik niet eens merkte dat het hier opeens zoooo donker is geworden, er dreigt een dikke bui.
    Stoer hoor dat klimmen en wat moet dit prachtig zijn. Nog veel plezier he, kan niet wachten tot de volgende keer.
  8. Janine:
    10 oktober 2013
    Wow! weer een super leuk verhaal om te lezen! Goed te horen dat jullie het daar ontzettend naar jullie zin hebben! En Chrys je kunt zo de opvolger van Floortje Dessing worden met al je verhalen:) Veel plezier nog!!
  9. Will:
    10 oktober 2013
    Hallo Chrystie en Daan,

    Jullie (schoon)moeder is aan de wandel in Spanje (30 gr.C), dus moet ik maar even in de pen !
    Ik lees en zie alleen maar erg mooie belevenissen, dus geniet nog maar even en nog veel plezier !

    Heel veel groeten,
    Lidy en Will.
  10. Coby:
    15 oktober 2013
    Hoi Chrystie en Daan,
    Wat een belevenissen weer; geweldig om te lezen.
    Alleen dat beeld van een cavia op je bord met de kop en poten er nog aan krijg ik maar niet van mij netvlies, zulke leuke beestjes, brrrr! Maar ja, er worden wel gekkere dingen gegeten.
    Jullie hoofden zullen er wel niet echt naar staan zo ver van huis maar hier wordt deze week begonnen met "verbeterwerkzaamheden" noem ik het maar aan onze appartementen. Altijd goed toch?!! Veel plezier nog verder en groet uit Enschede,
    Coby
  11. Marianne:
    18 oktober 2013
    Hoi Daan en Christie
    Wat een super ervaring en wat moet je een conditie hebben
    Petje af voor jullie
    Zo ziekjes nog eens wat van de wereld geniet er nog maar van
    Liefs van ons allen ook van tante Mien xxxx